YAHYA KEMAL BEYATLI

1884 yılında Üsküp’te doğan Yahya Kemal Beyatlı, bu dönemde Üsküp Belediye Başkanlığı görevinde bulunana İbrahim Naci Bey’in oğludur. Gerçek isminin Ahmed Agâh olduğu bilinmekte olduğu gibi, öğrenim hayatına Üsküp’te başladı ve daha sonra 1897 yılında Selanik’e göç etti. Annesini küçük yaşlardayken verem hastalığından dolayı kaybetti.

Babası yeni bir kadınla evlenmesi üzerine Yahya Kemal Beyatlı Selanik’ten ayrılarak Üsküp’e gitti fakat kısa bir süre sonra tekrar Selanik’e döndü. Selanik’te bir süre yaşadıktan sonra eğitimini tamamlamak üzere İstanbul’a gelen Yahya Kemal Beyatlı, Vefa Lisesi’ne kayıt yaptırdı. Lise okuduğu sıralarda edebiyata duyduğu ilgiyle birlikte çeşitli dergilerde yazarlık yapmaya başladı. Fransız edebiyatına duyduğu etki ve İstanbul’daki düşünce engelleri sebebiyle Paris’e gitti ve kısa bir süre sonra 1912 yılında tekrar İstanbul’a geldi.

İstanbul’a dönüşünün ardından birçok ünlü kişilikle birleşerek Dergâh adındaki dergiyi kurdu. Bu dergi üzerinde yazdığı yazılarda sürmekte olan Milli mücadeleye destek verdi. Politikayla da ilgilenen Yahya Kemal Beyatlı, elçilik ve 4 dönem süren milletvekilliği görevlerini de yerine getirdi.

Yahya Kemal Beyatlı, 1 Kasım 1958 tarihinde İstanbul’da vefat etti.

“İnsanın güzel ve büyük şeyler yapmak için kendisine bir ufuk seçmesi lazım geldiğini insanın ufuksuz yaşayamayacağını düşünen Yahya Kemal; İstanbul’u bu manada bir kaynak, bir menfez, bir cevher gibi düşünmüştür. “

ROMANIN KÜNYESİ

ADI: HUZUR

YAZARI: AHMET HAMDİ TANPINAR

DERGÂH YAYINLARI

BASIM YILI: 1986

HUZUR

Cumhuriyet döneminin ünlü edebiyatçılarından ve romancılarından Ahmet Hamdi Tanpınar tarafından yazılan Huzur, İstanbul’u konu alan romanlar içinde en dikkate değer olanlardandır. İstanbul bu romanda alelade bir mekân olmaktan ziyade, Türk kültür ve medeniyetinin tarih içinde bütün unsurlarıyla kemal derecesini bulduğu ve bu medeniyetin en yoğun şekilde hissedildiği bir imparatorluk başkenti olarak karşımıza çıkar.  Romanda başlangıç ile sonuç arasındaki zaman 2.Dünya Savaşı’nın başlamasından önceki yirmi dört saatle sınırlandırdığı halde hatıralara ve tarihe yer verilmesinden dolayı zihinsel anlamda zamanda bir genişleme söz konusudur.

Eserin kahramanları hem Mümtaz hem de Nuran için İstanbul; yaşantısıyla, mimarisiyle, estetik zevkleriyle, müziğiyle, Türk kültür ve medeniyetinin en incelmiş şekliyle vücut bulduğu bir şehirdir. Bundan dolayı kahramanlar vakitlerinin büyük bir bölümünü İstanbul’un değişik mekânlarını gezmekle geçirirler. İstanbul’a ait güzelliğin büyük kısmının ise geçmişte kalması kahramanları açısından bir kayıp değildir. Çünkü onlar engin tarih bilgileriyle, kültürel birikimleriyle hatırlamanın kendilerine sunduğu imkânlarla geçmişi halde yaşama şansına sahiptirler.

Eserden bir bölüm;

“Sahaflar içi tenhaydı; daha kapıda eski Mısır Çarşısı’ndan sıçramış bir damla gibi küçük bir dükkan, eski zengin şarkın kim bilir nereye dayanan, hangi ölmüş medeniyetlere çıkan bir yığın geleneğin küçük ve sefil bir hülasası, tozlu kavanozlarda, uzun tahta kutularda, üstü açık mukavvalar içinde asırlarca faydasına inanılmış, kaybolan hayat ve sıhhat ahenklerinin biricik çaresi gibi bakılmış ot ve köklerini, peşinden o kadar hırsla koşulan, okyanuslar aşılan buharlarını teşhir ediyordu.”

Geçmişi Gururla Bugüne Taşıyan Film “AYLA”

Gerçek hayattan konusunu alan Ayla’nın gerçek başkahramanı Astsubay Süleyman Dilbirliği’ni rahmetle anıyoruz.

Film: Ayla

Yönetmen: Can Ulkay

Yapımcı: Mustafa Uslu

Müzik: Fahir Atakoğlu

Danışman: Elif Dağdeviren

Oyuncular:

 İsmail Hacıoğlu, Kim Seol, Çetin Tekindor, Lee Kyong-Jin, Ali Atay,

Murat Yıldırım, Taner Birsel, Altan Erkekli, Meral Çetinkaya, Damla Sönmez, Büşra Develi, Erkan Petekkaya, Sinem Uslu, Eric Roberts, Cade Carredine, Kim Byoungsoon, Johnny Young, Mehmet Esen, Caner Kurtaran, Burç Kümbetlioğlu, Duygu Yetiş, Ali Barkın, Nilgün Kasapbaşoğlu, Mine Teber, Esra Dermancıoğlu, Toygan Avanoğlu, İlber Gürtunca

Film, 1950'lerde Kore Savaşı'na katılan Türk askerlerinden biri olan Astsubay Süleyman Dilbirliği ile savaşta öldürülmüş ailesinin yanında bulduğu ve Ayla adını verdiği Koreli küçük kızın sevgi ve umutla beslenen gerçek hikâyesinden beyazperdeye taşındı.

Kahramanlarının bir kısmının hala hayatta olduğu 'Ayla' filmi zamansız, mekânsız, dil-din ve ırk tanımadan vicdanın nasıl da gerçek bir sevgiyle insanları buluşturabileceğini ve savaşa rağmen gerçek insanlığın nasıl da birleştirici olabileceğini Türkiye insanının güçlü gönlü ve ruhunu yansıtan bir gözle anlatıyor.

Kore Savaşı sırasında, dünyanın öbür ucunda, anne ve babası ölmüş minik bir çocuğun hem Türkleri hem Güney Korelileri hem de Amerikalıları aynı duygularda, nasıl büyük bir içtenlikle buluşturduğunun hikâyesini perdeye taşıyan Ayla, savaşın acı koşullarında, ismi gibi ay yüzlü Ayla ile ay yıldızlı bir askerin tarihe mal olmuş 65 yıllık hikâyesini anlatıyor.

Yönetmenliğini Can Ulkay’ın yaptığı, yapımcılığını Mustafa Uslu’nun üstlendiği, müziklerine Fahir Atakoğlu’nun imza attığı, danışmanlığını Elif Dağdeviren'in yaptığı Ayla, başta İsmail Hacıoğlu ve Eric Roberts gibi isimlerin olduğu zengin bir kadroya sahip.

Film Hakkında

Asıl amaç, kahraman ve fedakâr Türk askerlerinin Kore’nin özgürlüğüne yaptığı katkıları vurgulamak, zulüm gören halklara yardımcı olduğumuz mesajını vermekse film hedefine ulaşıyor. ‘Ayla’ bu haliyle öncelikle milli bir film, bir kahramanlık öyküsü... Yaşanmış bir hikâyeyi anlatma görevini yerine getirse de kendi sözünü söyleyemiyor. Hikâye, Süleyman Astsubay’ın katı bürokrasiye karşı verdiği ve kaybettiği bir mücadele olarak anlatılsaydı, gerçek babalığın anlamı vurgulansaydı, filmin Oscar’da daha fazla şansı olabilirdi. Kuşkusuz abartısız, sakin ve daha sade bir anlatımla... ‘Ayla’ bu haliyle tümüyle duygulara seslenen, seyircinin gözlerini yaşartacak bir film. En etkili yanıysa, hikâyenin kendisi. Özellikle finaldeki o birkaç saniyelik gerçek kavuşma anı çok çarpıcı...